κι όμως, ξεχάστηκα ...

μπορεί ενθύμιο να `μαι εγώ
ένα γαρύφαλλο, θαρρώ
μπορεί να έπαιζα
στο "Ζ" πρώτη μούρη
άλικο χρώμα ζωηρό
και ένα σφίξιμο απαλό
απ` άγιο χέρι, στοργικό
που μ` είχε γούρι

αλλά ξεχάστηκα ...

ίσως να είμαι ακορντεόν
σε ένα "Θίασο" ψυχών
με πλέρια χρήση
από αταίριαστο μπουλούκι
κάθε που ερχότανε λοιπόν
πάτσι το χτες με το παρόν
-ασυμφωνία κυριών-
τράβαγα λούκι

κι όμως ξεχάστηκα ...

ή μήπως γράμμα ερωτικό
που `βαλε ένα αερικό
μέσ` σε μπουκάλι
να θρηνεί ό,τι έχει χάσει
να ψάχνει κάποιον δυστυχώς
σε μια ταινία προσεχώς
να βρει στο δρόμο του
να μη το προσπεράσει

μα πάλι χάθηκα ...

παίρνω στα χέρια
την ζωή μου τελικά
να `μαι η απόφαση
μιας "Νύχτας που θα μείνει"
να στροβιλίζομαι
Βοριάς στα λαϊκά
ν` ανάβω βλέμματα
να σβήνω αδρεναλίνη
να κλαίω για σένανε
που χάνω, ειδικά ...

σαν μια γυναίκα
που για
έρωτα
διψά

και ό,τι γίνει ...........